Onderzoek naar het vaderschap

Ben je verwikkeld in een zaak rond vaderschap en ben je benieuwd hoe het Belgische rechtssysteem hiermee omgaat? Laten we duiken in het onderzoek naar het vaderschap in België.

Juridisch vaderschap vs. biologisch vaderschap

Juridisch vaderschap verwijst naar de wettelijke status van een persoon als vader van een kind, zoals vastgesteld door het juridische systeem. Deze status kan worden verkregen door verschillende manieren, zoals het huwelijk met de moeder van het kind op het moment van geboorte, vrijwillige erkenning van vaderschap, of door een gerechtelijke uitspraak na een procedure onderzoek naar het vaderschap.

Biologisch vaderschap daarentegen verwijst naar de genetische verwantschap tussen een man en een kind, gebaseerd op biologische factoren zoals DNA. Het biologisch vaderschap wordt vastgesteld door genetische tests en bevestigt de biologische ouderlijke band tussen een man en een kind.

Het belangrijkste verschil tussen beide is dat juridisch vaderschap gebaseerd is op wettelijke bepalingen en kan worden beïnvloed door factoren zoals huwelijk, erkenning van vaderschap en gerechtelijke beslissingen, terwijl biologisch vaderschap uitsluitend gebaseerd is op genetische verwantschap.

In de meeste gevallen zullen juridisch vaderschap en biologisch vaderschap samenvallen, bijvoorbeeld wanneer de biologische vader ook de wettelijke vader van het kind is door huwelijk of vrijwillige erkenning. Echter, er kunnen ook situaties zijn waarin het juridisch vaderschap verschilt van het biologisch vaderschap, zoals in gevallen van adoptie of kunstmatige voortplantingstechnieken.

Vaststelling van het vaderschap

De vaststelling van het vaderschap kan een complexe kwestie zijn, vooral wanneer er betwistingen zijn over de identiteit van de vader.

Het eerste wat moet worden nagekeken is of het kind reeds een vaderlijke afstamming kent. In dat geval moet eerst dit vaderschap succesvol worden betwist, vooraleer er kan worden overgegaan tot een nieuwe vaststelling van het vaderschap. In deze gevallen geldt er ook een kortere verjaringstermijn.

Een kind kan namelijk maar één moederlijke en vaderlijke afstamming hebben.

Indien het kind geen vaderlijke afstamming kent, dan kan er meteen een procedure worden ingesteld tot onderzoek naar het vaderschap / vaststelling van het vaderschap.

Het vaderschap kan worden bewezen met alle middelen van recht, maar het meest gebruikelijke is uiteraard een DNA-onderzoek. In procedures van onderzoek naar het vaderschap zal er vaak een deskundige worden aangesteld die een DNA-onderzoek zal verrichten tussen de persoon die claimt de vader te zijn en het kind.

Belangrijk om te benadrukken is dat het Belgische rechtssysteem streeft naar het beschermen van de belangen van het kind. Het vaststellen van vaderschap heeft niet alleen gevolgen voor de ouders, maar ook voor het kind, met betrekking tot erfrecht, ouderlijke verantwoordelijkheid en andere juridische aspecten.

In elke zaak zal de Familierechtbank dus nagaan of de vaststelling van het vaderschap wel in het belang van het kind is. De ervaring leert ons dat dit slechts in heel uitzonderlijke gevallen geweigerd zal worden. Men is namelijk van mening dat elk kind het recht heeft om zowel een moeder als vader te hebben.

Voogd ad hoc voor de minderjarige

In dergelijke zaken zal het altijd noodzakelijk zijn om een “voogd ad hoc” aan te stellen. Deze maatregel is van essentieel belang om de belangen van het minderjarige kind te beschermen, aangezien het kind zelf niet in staat is om zijn of haar juridische belangen adequaat te vertegenwoordigen.

Een voogd ad hoc wordt aangesteld om specifiek op te treden in juridische kwesties met betrekking tot het kind tijdens het afstammingsproces. Deze voogd wordt benoemd door de rechtbank en heeft als taak om de belangen van het kind te behartigen, objectief en onpartijdig, gedurende de duur van de juridische procedure.

Het kind is zelf altijd betrokken partij in een procedure van onderzoek naar het vaderschap. Aangezien er mogelijk tegengestelde belangen zijn tussen de wettelijke vertegenwoordigers van het kind (moeder en vader), zal de aanstelling van een voogd ad hoc noodzakelijk zijn om onpartijdig de belangen van het kind te vertegenwoordigen.

Procedureel

Procedureel kan een procedure onderzoek naar het vaderschap een heel kluwen zijn.

In de eerste plaats moet een voogd ad hoc worden aangesteld. Dit kan middels verzoekschrift gericht aan de Familierechtbank.

Na aanstelling van de voogd ad hoc, moeten alle betrokken partijen worden gedagvaard. Dit zijn de moeder, de voogd ad hoc (voor de minderjarige) en eventueel de persoon ten aanzien van wie het vaderschap reeds vaststaat (als er eerst betwisting van het vaderschap gevoerd moet worden).

Men moet uiteraard kunnen aantonen dat er reden is om aan te nemen dat de persoon die het vaderschap opeist ook daadwerkelijk de vader is. Dit kan men doen met alle middelen van recht.

Het is raadzaam om steeds een advocaat onder de arm te nemen bij dergelijke zaken. Onze specialisten familierecht kunnen u met raad en daad bijstaan in dergelijke procedures.