Tijdelijk huisverbod bij familiaal geweld

Slachtoffers van intra familiaal geweld vinden het vaak moeilijk om daadwerkelijk de stap te zetten om bij hun partner weg te gaan. Zij zijn hierbij vaak bang om hun kinderen te verliezen en/of op straat terecht te komen. Deze angst is in vele gevallen ongegrond. Er bestaan tal van juridische mogelijkheden ter bescherming van slachtoffers van partnergeweld. Eén van deze juridische instrumenten is het tijdelijk huisverbod.

Tijdelijk huisverbod en contactverbod

Het tijdelijk huisverbod houdt in de eerste plaats de verplichting in om de gemeenschappelijke verblijfplaats onmiddellijk te verlaten.

Daarnaast mag men deze gemeenschappelijke verblijfplaats ook niet meer betreden gedurende een bepaalde periode (maximum 3 maanden en 10 dagen). Ook mag men niet in de buurt van deze verblijfplaats komen.

Daarnaast wordt er ook een contactverbod opgelegd met het slachtoffer en de andere personen die in de woning verblijven (zoals bijvoorbeeld de kinderen).

Als men deze verplichtingen niet naleeft, riskeert men een gevangenisstraf tot 1 jaar of een geldboete tot € 100,00 (te vermeerderen met de opdeciemen). De schending van het huisverbod kan ook aanleiding geven tot aanhouding door de Onderzoeksrechter.

Wet tijdelijk huisverbod in geval van huiselijk geweld

De wet van 15 mei 2012 voorziet dat er een huisverbod kan worden opgelegd, indien uit de omstandigheden of uit de feiten blijkt dat de aanwezigheid van een meerderjarig persoon in de verblijfplaats een ernstig en onmiddellijk gevaar oplevert voor de veiligheid van een of meerdere personen die dezelfde verblijfplaats betrekken (Wet van 15 mei 2012 betreffende het tijdelijk huisverbod in geval van huiselijk geweld).

Dit tijdelijk huisverbod geldt ter bescherming van slachtoffers van partnergeweld. Zij krijgen hierdoor de tijd om, in alle rust, regelingen te treffen voor de toekomst.

Het is belangrijk om te weten dat men als slachtoffer niet noodzakelijk eigenaar of huurder moet zijn van de gezinswoning om te genieten van de bescherming van het tijdelijk huisverbod. Zelfs de partner of het gezinslid die eigenaar of (hoofd)huurder is van de woning, kan een tijdelijk huisverbod opgelegd krijgen.

Daarnaast is het ook zo dat het huisverbod niet noodzakelijk gebaseerd moet zijn op strafbare feiten. Omstandigheden of feiten die bedreigend zijn, zijn voldoende. Bij strafbare feiten is er bijkomend de mogelijkheid dat de Procureur des Konings een Onderzoeksrechter vordert om een bevel tot aanhouding af te leveren. Dit betekent dat de dader kan worden gearresteerd en naar de gevangenis worden gebracht, waar hij in voorlopige hechtenis zal verblijven. Dit is ook mogelijk ingeval van schending van het huisverbod en/of het contactverbod.

De bescherming geldt niet alleen tussen partners, maar kan ook betrekking hebben op andere gezinsleden. Het maakt tevens niet uit of men gehuwd is of niet. Het gegeven dat men samenwoont is voldoende. Het toepassingsgebied van de wet is zeer ruim.

Procedure

Het is de Procureur des Konings die het huisverbod kan opleggen. Deze zal het huisverbod schriftelijk ter kennis brengen aan de persoon die het huisverbod opgelegd krijgt. Deze kennisgeving moet volgende elementen bevatten:

• Een opgave van de feiten en omstandigheden die aanleiding hebben gegeven tot het huisverbod;
• Een omschrijving van de plaats en de duur waarvoor de maatregel geldt;
• De namen van de personen ten aanzien van wie het contactverbod geldt;
• De sancties verbonden aan de niet-naleving van het huis-en contactverbod.

Dit huisverbod geldt voor maximaal 10 dagen vanaf het moment van de kennisgeving, maar kan verlengd worden door de Familierechtbank.

Binnen deze periode van 10 dagen, zal het dossier worden opgeroepen voor de Familierechtbank. De Familierechtbank zal in de eerste plaats beoordelen of de procedure en de wettelijke voorwaarden voor het huisverbod werden nageleefd. Is dit niet het geval, dan zal het verbod opgeheven worden.

De Familierechtbank kan ook beslissen om het huisverbod te verlengen, met een maximum van drie maanden. Dit betekent dat de maximumperiode voor het huisverbod in principe 3 maanden en 10 dagen is. Verdere verlenging is niet mogelijk.

Tijdens deze periode is het wel mogelijk om de zaak opnieuw te laten oproepen voor de Familierechtbank voor herziening of intrekking van de maatregel.

Dit is bijvoorbeeld in het geval er geen dreiging meer bestaat of dat het slachtoffer en/of de kinderen intussen verhuisd zijn. Ook is het mogelijk dat er nog wel een huisverbod geldt, maar geen contactverbod, om bijvoorbeeld communicatie over de kinderen te voeren. De Familierechtbank kan ook beslissen om de invulling van het huisverbod aan te passen, door bijvoorbeeld te beslissen dat de uithuisgeplaatste de kinderen mag ontmoeten.

Men zal hier steeds oordelen in het belang en de veiligheid van de kinderen.

Naast deze procedure kan de zaak ook ten gronde voor de Familierechtbank worden ingeleid, om een echtscheiding en/of maatregelen omtrent de kinderen te bekomen.