Wetswijziging verplicht rechters om een alcoholslot op te leggen!

De Belgische wetgever gaat rustig door met de verstrenging van het verkeersrecht. Zo zijn rechters vanaf 1 juli 2018 verplicht om een alcoholslot op te leggen aan chauffeurs die een alcoholpercentage van 1,8 promille of meer in het bloed hebben. (1,8 promille = 0,78 mg/l UAL) Enkel wanneer er uitdrukkelijk wordt gemotiveerd waarom deze sanctie niet opportuun is voor de betrokken chauffeur kan de rechter hiervan afwijken. De wetgever wil op de wijze een serieuze impact maken op de verkeersveiligheid in het land.

De nieuwe regeling – Art. 37/1 e.v. Wegverkeerswet

Binnen de nieuwe regeling wordt een onderscheid gemaakt tussen de gevallen waarin de politierechter een alcoholslot kan opleggen en tussen de gevallen waarin de politierechter een alcoholslot moet opleggen.

• • Vooreerst is er de categorie van bestuurders die gevat wordt met een alcoholconcentratie tussen 0,8 promille en 1,7 promille (0,35 mg/l UAL – 0,78 mg/l UAL). Wanneer deze bestuurders zich moeten komen verantwoorden voor de politierechtbank kan de rechter, zoals dat voorheen ook het geval was, ervoor kiezen om al dan niet een alcoholslot op te leggen.
• • Hiernaast is de categorie van bestuurders met een alcoholconcentratie vanaf 1,8 promille (of 0,78 mg/l UAL). In deze gevallen moet de rechter in principe altijd een alcoholslot opleggen.

In principe… want de wetgever heeft de mogelijkheid gegeven aan de rechter om te het alcoholslot niet op te leggen wanneer hij deze sanctie niet opportuun vind voor de betrokken bestuurder. Deze beslissing, om de algemene regeling niet toe te passen, moet door de rechter dan weer wel omstandig worden gemotiveerd.

Wanneer de bestuurder bijvoorbeeld een blanco strafregister heeft en er geen relevante voorgaanden zijn, kan de rechter, mits omstandige motivatie, beslissen om het verplichte alcoholslot toch niet op te leggen.

Veroordeling tot een alcoholslot? Hoe lang?

Wanneer de politierechter een bestuurder veroordeeld tot een alcoholslot wil dit in de praktijk zeggen dat de geldigheid van het rijbewijs van de betrokkene wordt beperkt tot voertuigen uitgerust met een alcoholslot.

De politierechter moet deze straf opleggen voor een periode van minstens één jaar tot maximum drie jaar. Wil hij boven deze maximum gaan dan kan hij enkel een levenslang rijverbod opleggen.

Los van het alcoholslot kunnen ingevolge artikel 42 van de Wegverkeerwet bepaalde bestuurders lichamelijk of geestelijk ongeschikt worden bevonden tot het nog verder besturen van een motorvoertuig.

Zo kunnen bestuurders die meermaals geïntoxiceerd achter het stuur worden betrapt onderworpen worden aan een haarproef dewelke de mate van alcohol gebruik zal uitwijzen. Indien u op basis van dit artikel ongeschikt tot het besturen van een motorvoertuig wordt bevonden zal u geen alcoholslot opgelegd krijgen, maar een levenslang rijverbod. Dit rijverbod kan enkel worden opgeheven indien u aantoont dat u niet meer ongeschikt bent om een motorvoertuig te besturen. Na 6 maanden kan men voor het eerst via een verzoekschrift de herziening vragen.

Herhaling = verplicht alcoholslot

Wanneer een bestuurder reeds voorgaande veroordelingen met betrekking tot alcohol achter het stuur heeft opgelopen kan de rechter niet meer afwijken van zijn verplichting om een alcoholslot op te leggen.

Zo zullen bestuurders die binnen de drie jaar opnieuw worden veroordeeld voor alcohol en waarbij 2x meer dan 1,2 promille in het bloed wordt vastgesteld, sowieso een alcoholslot opgelegd krijgen. Hierbij zullen zij eveneens worden veroordeeld tot een rijverbod van minimum drie maanden, gekoppeld aan het afleggen van de 4 examens (theoretisch – en praktisch rijexamen, medische- en psychologische proef).

Hoe werkt het alcoholslot in de praktijk?

De veroordeelde bestuurder zal bij een erkend dienstencentrum een alcoholslot moeten laten installeren in elk voertuig dat hij wenst te besturen.

Indien de wagen is uitgerust met een alcoholslot, moet de bestuurder eerst een negatieve blaastest afleggen vooraleer hij het voertuig kan starten. Enkel als de blaastest een alcoholconcentratie aangeeft van minder dan 0,09 mg alcohol per liter uitgeademde alveolaire lucht (0,2 promille alcohol in het bloed), zal de auto starten.

Gedurende de periode dat de bestuurder tot een alcoholslot veroordeeld is, zal hij bovendien een omkaderingsprogramma moeten volgen bij een erkende omkaderingsinstelling en de voorwaarden van dat programma naleven.

De kosten van het alcoholslot systeem moet de bestuurder steeds zelf betalen, maar de rechter heeft wel de mogelijkheid om de geldboete geheel of gedeeltelijk te verminderen met deze kosten.

Feitelijk rijverbod als alternatief

Na een veroordeling tot een alcoholslot wordt het rijbewijs aangepast met een “code 69”. Zo zullen de bevoegde diensten steeds snel kunnen nagaan of u enkel met een voertuig uitgerust met een alcoholslot mag rijden.

Wat nu als de veroordeelde beslist om geen alcoholslot te laten installeren, bijvoorbeeld omdat dit te kostelijk is? Men kan er als alternatief steeds voor kiezen om zijn wagen aan de kant te laten staan en net zoals bij een rijverbod het rijbewijs afgeven op de griffie van de rechtbank. De periode van het alcoholslot zal dan vervangen worden door een feitelijk rijverbod.

Het rijbewijs kan men vervolgens terug ophalen wanneer men ofwel alsnog een alcoholslot heeft geïnstalleerd, dan wel wanneer de periode “alcoholslot” waartoe men was veroordeeld is verstreken.

Wat met specifieke professionele bestuurders ?

Deze vraag rijst bij professionele bestuurders als bij bus- en vrachtwagenchauffeurs. Wanneer zij met hun privé -wagen overtredingen begaan waardoor een alcoholslot wordt opgelegd, mogen zij dan ook niet meer rijden met hun vrachtwagen of bus (zonder alcoholslot)?

De wetgever is hier aan tegemoet gekomen en heeft de politierechter de mogelijkheid gegeven om het alcoholslot uit te sluiten voor één of meerdere voertuig categorieën. Uiteraard kan die categorie waarmee de overtreding werd begaan nooit worden uitgesloten.

Zo kan aan de buschauffeur een alcoholslot worden opgelegd in zijn personenwagen, maar niet in zijn bus. Hierdoor kan de buschauffeur zijn job blijven uitoefenen.