Laster en eerroof

Volgens artikel 443 van het Belgische Strafwetboek is hij die aan een persoon kwaadwillig een bepaald feit ten laste legt, dat zijn eer kan krenken of hem aan de openbare verachting kan blootstellen, en waarvan het wettelijk bewijs niet wordt geleverd, schuldig aan laster en eerroof.

Verschil tussen laster en eerroof

Er wordt in de wet en rechtsleer een onderscheid gemaakt tussen enerzijds laster en anderzijds eerroof.

Laster is iemand kwaadwillig iets verwijten zodat dit deze persoon blootstelt aan publieke verachting, zonder dat men erin slaagt het wettelijke bewijs ervan te leveren, terwijl de wet het leveren van het bewijs veronderstelt. Dit kan bijvoorbeeld wanneer je in het openbaar beschuldigd wordt van pedofilie, terwijl hier absoluut geen bewijs van voorhanden is.

Eerroof is iemand kwaadwillig iets verwijten zodat de eer van die persoon wordt aangetast of hij/zij wordt blootgesteld aan publieke verachting, zonder dat het bewijs hiervan wettelijk gezien geleverd kan of mag worden. Iemand wordt bijvoorbeeld beschuldigd van diefstal, maar het wettelijke bewijs daarvan is niet meer te leveren omdat de zaak verjaard is.

Straf

De schuldige wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig euro tot tweehonderd euro, wanneer de tenlasteleggingen geschieden:

• In openbare bijeenkomsten of plaatsen (bvb. een verkiezingsspeech)
• In tegenwoordigheid van verscheidene personen in een niet-openbare maar voor die personen toegankelijke plaats (bvb. een vergadering op het werk)
• In om het even welke plaats, zolang het in aanwezigheid is van het slachtoffer en getuigen (bvb. op de openbare weg)
• Door geschriften, prenten of zinnebeelden die aangeplakt, verkocht, verspreid of tentoongesteld worden (bvb. in de roddelpers)
• Door geschriften, die niet openbaar gemaakt worden maar aan verscheidene personen toegestuurd of meegedeeld worden (bvb. een brief die wordt opgestuurd aan familie of collega’s op het werk)

Met gevangenisstraf van vijftien dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig euro tot duizend euro wordt gestraft :

• Hij die schriftelijk bij de overheid een lasterlijke aangifte indient; (bijvoorbeeld een valse klacht neerleggen bij de politie)
• Hij die schriftelijk aan een persoon lasterlijke aantijgingen tegen zijn ondergeschikte toestuurt. (bijvoorbeeld over een werknemer)

Lasterlijke aangifte Politie

Zoals u uit de verschillende voorbeelden uit dit artikel heeft kunnen afleiden, kan laster en eerroof vele verscheidene vormen aannemen. Een vaak voorkomende vorm van laster en eerroof zijn lasterlijke aangiftes die worden gedaan bij de politie. Denk maar aan de ex-partner die klacht neerlegt voor slagen en verwondingen of verkrachting, zodat hij of zij het hoederecht van de kinderen kan opeisen.

Uiteraard bent u onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Het is dus niet omdat een klacht jegens uw persoon wordt ingediend, dat deze ook altijd een feitelijke grondslag heeft. Desalniettemin kan een dergelijke klacht of vervolging al verregaande gevolgen hebben, zelfs zonder dat een veroordeling wordt uitgesproken.

U moet leven met een bepaald stigma, u moet verantwoording afleggen ten aanzien van personen, u moet misschien als verdachte verhoord worden door de politie met alle stress en bezorgdheden die daarbij komen kijken. Dit zorgt uiteraard voor zeer traumatische ervaringen en de daarbij horende emotionele schade.

Wanneer uiteindelijk blijkt dat de persoon die de aangifte deed leugenachtig was, en dat het Openbaar Ministerie u niet zal vervolgen voor de beweerde feiten, kan u overwegen een procedure op te starten voor laster en eerroof. Er zijn verschillende manieren om dit te doen, doch vaak is het raadzaam om deze juridische stappen met uw advocaat te bespreken en te doorlopen.

Een klacht kan ingediend worden bij de politiediensten, maar ook een klacht met burgerlijke partijstelling voor de onderzoeksrechter of een rechtstreekse dagvaarding kunnen nuttig zijn om de zaak met zekerheid bij het gerecht aanhangig te maken.

Aan de klacht met burgerlijke partijstelling of rechtstreekse dagvaarding zijn bepaalde kosten verbonden, maar hiermee kan u ervoor zorgen dat de klacht niet zomaar naast zich neer wordt gelegd. De onderzoeksrechter of Correctionele Rechtbank die met de klacht of dagvaarding gelast wordt, is verplicht een uitspraak te doen.

Het is steeds raadzaam eerst de verschillende mogelijkheden en slaagkansen met een advocaat strafrecht te bespreken vooraleer u verdere stappen onderneemt. Deze kan u ook begeleiden in het opstellen van de klacht, het vergaren van bewijs en het vorderen van een schadevergoeding.